بررسی استفاده بهینه از نزولات جوی برای تأمین نیاز آبی گیاه در باغات دیم |
کد مقاله : 1005-SCWMWR (R1) |
نویسندگان |
امیر مرادی نژاد *1، مهدیه کریمی2 1استادیار بخش آبخیزداری 2کارشناس پهنه مدیریت جهادکشاورزی خنداب |
چکیده مقاله |
درشرایط خشک که میزان بارندگی کم و هیچگونه نظمی برای بارندگی وجود ندارد، جمعآوری آب باران بهاضافه مقدار رطوبتی که درخاک ذخیره شده است میتواند بسیار مفید باشد. استحصال آب باران و استفاده از آن در بخش کشاورزی، یکی از تکنیکهایی است که از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع استحصال آب باران یکی از شاخصترین روش-های مدیریت بهرهبرداری از آب باران برای مقابله با کمآبی میباشد. در این تحقیق سطوح آبگیر باران در قالب سه تیمار و پنج تکرار در اراضی شیبدار به مدت پنج سال انجام شد. سامانههای سطوح آبگیر، شامل تیمار زمین تمیز شده با استفاده از فیلتر در چاله نهال، تیمار سامانه نیمهعایق با استفاده از فیلتر در چاله نهال و شاهد طبق عرف محل اجرا شد. در سال اول این پروژه بعد از کشت نهال گلمحمدی آبیاری کمکی انجام شد. هر سال پارامترهای ارتفاع و تاج پوشش در آخر فصل رشد اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که در تجزیه واریانس اثر سال بر روی صفت قطر در سطح آماری یک درصد معنیدار شده است (01/0P<). اثر تیمار بر روی صفت قطر در سطح آماری پنج درصد معنیدار است (05/0P<). بیشترین قطر مربوط به تیمار نیمه عایق با فیلتر در چاله نهال است. اثر سال بر روی صفت ارتفاع در سطح آماری یک درصد معنیدار است (05/0P<). اثر تیمار بر روی صفت ارتفاع در سطح آماری پنج درصد معنیدار است (05/0P<). بیشترین ارتفاع مربوط به تیمار نیمه عایق با فیلتر در چاله نهال است. اثر سال در تیمار برای پارامتر ارتفاع معنیدار نبود. درمجموع تیمار نیمه عایق مطلوبتر از سایر تیمارها عمل کرده است. |
کلیدواژه ها |
آبگیر باران، باغ شیبدار، نزولات جوی، فیلتر، گل محمدی. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |