تحلیل خشکسالی‌های زیرحوزه آبخیز زاینده‌رود تحت سناریوهای تغییراقلیم
کد مقاله : 1079-SCWMWR (R1)
نویسندگان
مسعود گودرزی *1، معصومه بحری2
1پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
2دانشگاه یزد
چکیده مقاله
مطالعه تغییرات اقلیمی و تأثیر آن بر شدت و تواتر خشکسالی‌های دهه‌های آتی می‌تواند به برنامه‌ریزی جهت استفاده صحیح منابع آب و سازگاری با آثار مخرب پدیده خشکسالی کمک شایانی نماید. در این تحقیق به ارزیابی تغییرات اقلیمی دوره 2050-2020 و اثر آن بر خشکسالی حوزه آبخیز اسکندری (یکی از شاخه های اصلی زاینده رود) پرداخته شده‌است. بدین منظور پس از ارزیابی توانایی LARS-WG در شبیه‌سازی دوره 2018-1965 بر اساس سناریوی پایه، اقدام به ریزمقیاس‌نمایی برون‌دادهای مدلHadCM3 تحت دو سناریوی A2 و B1 و پیش‌بینی دمای حداقل، حداکثر و بارش و بررسی شاخص خشکسالی SPI شده است. بر اساس سناریوهای A2 و B1 دمای حداقل افزایش 3/0 تا 6/1 درجه سانتی‌گراد را در ماههای مارس، ژوئن، ژوئیه و سپتامبر خواهد داشت. بیشترین و کم‌ترین افزایش دمای حداکثر به ترتیب مربوط به می و فوریه به میزان 6/1 و 02/0 درجه سانتی‌گراد است. نتایج نشان از افزایش 2/7 تا 9/10 درصدی متوسط بارش سالانه دارد اما از آنجایی که تعداد روزهای تر افزایشی نخواهند داشت بنابرین بر شدت بارشهای حدی افزوده می‌گردد. بیشترین کاهش بارندگی مربوط به ماههای آوریل و می بوده و با توجه به اینکه این کمبود بارندگی با تأخیر چند ماهه نمود پیدا می‌کند، شدیدترین خشکسالی با توجه بهSPI 6 ماهه مربوط به آگوست و شدیدترین خشکسالی بر اساسSPI 12 ماهه متعلق به دسامبر است.
کلیدواژه ها
تغییراقلیم، خشکسالی، ریزمقیاس‌نمایی، HadCM3، LARS-WG، SPI.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر